Keberanian dan Kelembutan Rasulullah

KELEMBUTAN hati sekaligus keberanian jiwa yang mengagumkan dan tiada tandingannya dalam membela agama dan menegakkan kalimatullah Taala ditunjukkan oleh Rasulullah saw. Beliau mempergunakan semua karunia dan nikmat Allah Swt. yang dicurahkan atas beliau pada tempat yang semestinya. Aisyah radhiyallahu anha telah mengungkapkan hal itu dalam sebuah hadits, yang artinya: “Rasulullah saw tidak pernah sama sekali memukul seorangpun kecuali dalam rangka berjihad di jalan Allah Swt. Beliau tidak pernah memukul pelayan dan kaum wanita.” (HR. Muslim)

Diantara bukti keberanian beliau adalah kegigihan beliau dalam mendakwahkan ajaran Islam seorang diri menghadapi kaum kafir Quraisy dan pemuka-pemukanya. Demikian juga keteguhan beliau di atas keyakinan tersebut hingga Allah Swt. menurunkan pertolongan-Nya. Beliau tidak pernah mengeluh atau berkata: “Tidak ada yang sudi menyertaiku atau semuanya memusuhiku.” Akan tetapi beliau selalu berikhtiar dan bersandar serta bertawakal kepada Allah Swt. dan tetap meneruskan perjuangan dakwah beliau.

Beliau ialah seorang pemberani dan sangat teguh dalam memegang dan melaksanakan pendiriannya. Ketika orang-orang lari bercerai berai, beliau tetap teguh bagaikan karang. Beliau mengasingkan diri untuk beribadah di gua Hira selama beberapa tahun. Kala itu beliau belum merasakan gangguan dan orang-orang Quraisy pun belum memerangi beliau. Kaum kafir itu tidak menembakkan sebatang anak panah pun dari busurnya kecuali setelah beliau menyebarkan aqidah tauhid dan memerintahkan untuk memurnikan ibadah mereka kepada Allah Swt. semata.

Allah Swt. berfirman, yang artinya: “Katakanlah! Siapakah yang memberi rizki kepadamu dari langit dan bumi, atau siapakah yang kuasa (menciptakan) pendengaran dan penglihatan, dan siapakah yang mengeluarkan yang hidup dari yang mati dan yang mengeluarkan yang mati dari yang hidup dan siapakah yang mengatur segala urusan”. Maka mereka menjawab:”Allah”. Maka katakanlah: “Mengapa kamu tidak bertakwa (kepada-Nya)?” (QS. Yunus: 31)